Dni Fotografii Alternatywnej warsztaty
Dni Fotografii Alternatywnej 2. Edycja - warsztaty
Okręg Warszawski ZPAF zaprasza na cykl pięciu nieodpłatnych warsztatów WOKÓŁ PORTRETU organizowanych w ramach
drugiej edycji Dni Fotografii
Alternatywnej.
Nawiązując do bogatej tradycji fotograficznej Warszawy
stworzyliśmy 2. edycję festiwalu poświęconego miłośnikom technik
alternatywnych. Warsztaty są
skierowane do osób zainteresowanych portretem i fotografią
alternatywną, także początkujących.
Dni Fotografii Artystycznej to projekt
zrodzony z pasji do fotografii alternatywnej czyli hybrydy form dawnych z
nowoczesnymi. Fotografia alternatywna
przechodzi obecnie renesans. Dzisiejsi twórcy coraz częściej wyrażają siebie za
pomocą starodawnych technik. Stosunkowo niski koszt szlachetnych emulsji
światłoczułych oraz łatwość wydrukowania powiększonego negatywu doprowadziły do
ogólnego wzrostu popularności fotografii alternatywnej. Każdy obraz jest
jedyny w swoim rodzaju ze względu na naturę pracy z dawnymi procesami –
mieszanie emulsji, ręczne powlekanie materiałów i ręczne zdobienia upiększające
są zwyczajowe dla alternatywnych technik fotograficznych.
Warsztaty poprowadzi czworo artystów
pracujących w różnorodnymi historycznymi i analogowymi procesami
fotograficznymi. Bromolej, papier solny,
cyjanotypia, Van Dyke Brown i analogowa fotografia otworkowa zostaną zaprezentowane
na warsztatach fotografii portretowej. W pierwszej części warsztatów zgłębimy tajniki portretu
przy oświetleniu ciągłym (światło użyczone przez firmę BEIKS Machulski),
nauczymy prawidłowej ekspozycji materiału, pomiaru światła i kompozycji obrazu.
Każdy z uczestników wykona kilka portretów. W drugiej części z wybranych naświetlonych
portretów wykonamy odbitki z w technikach alternatywnych: cyjanotypii, papieru
solnego, gumoleju, brązu Van Dyke`a, srebrowej fotografii otworkowej. Powstałe odbitki zostaną zaprezentowane na
wystawie powarsztatowej w Galerii Obok.
CZEGO SIĘ Z NAMI
NAUCZYSZ NA WARSZTATACH
• nauczysz się poprawnego
naświetlania materiału (analogowy lub cyfrowy)
• nauczysz się podstaw
modelowania światłem na twarzy człowieka
• nauczysz się podstaw
kompozycji obrazu
• nauczysz się sporządzania
emulsji światłoczułej
• nauczysz się
nakładania emulsji na papier
• nauczysz się naświetlania
i wywoływania odbitek
WAŻNE INFORMACJE
- Warsztaty przeznaczone
są dla wszystkich miłośników fotografii, także początkujących.
Cykl jest zaprojektowany
tak, żeby w przystępny sposób mógł opanować podstawy techniczne i szybko
cieszyć się z własnych zdjęć wykonanych pod okiem doświadczonego nauczyciela.
- Zwieńczeniem
warsztatów będzie zbiorowa wystawa najlepszych prac warsztatowych w Galerii
Obok ZPAF
- Warsztaty będą
odbywały się w ciemni ZPAF, w Warszawie przy placu Zamkowym 8
Udział w warsztatach oraz w wystawie jest bezpłatny
Zgłoszenia na warsztaty!
Ilość miejsc jest ograniczona,
decyduje kolejność zgłoszeń.
TERMINY:
Cyjanotypia
sesja portretowa wtorek, 20 sierpnia, godz. 14 - 20
pracownia wtorek, 27 sierpnia, godz. 14 - 20
Papier Solny
sesja portretowa środa 21 sierpnia, godz. 14 - 20
pracownia środa 28 sierpnia, godz. 14 - 20
Gumolej
sesja portretowa czwartek 22 sierpnia, godz. 14 - 20
pracownia czwartek 29 sierpnia, godz. 14 - 20
Van Dyke Brown
sesja portretowa piątek 23 sierpnia, godz. 14 - 20
pracownia piątek 30 sierpnia, godz. 14 - 20
Pinhole
Sesja portretowa sobota 24 sierpnia, godz. 10 - 18
Pracownia niedziela 25 sierpnia, godz. 10 - 18
Wystawa
powarsztatowa
Galeria Obok
Plac Zamkowy 8
Warszawa
Wernisaż 31 sierpnia, godz. 19
OPIS WARSZTATÓW ORAZ
PROWADZĄCY WARSZTATY
Cyjanotypia
Cyjanotypia jest pierwszym drukarskim procesem
fotograficznym, w wyniku którego powstaje niebieski obraz. Inżynierowie
stosowali ten proces już w XX do tworzenia kopii map. Pierwsza kobieta, Anna
Atkins stworzyła serię limitowanych edycji cyjanotypii, które dokumentowały
paprocie i inne rośliny na podstawie obszernej kolekcji wodorostów,
umieszczając próbki bezpośrednio na papierze powlekanym emulsją cyjanotypową.
Wielu współczesnych artystów stosuje cyjanotypię w swojej sztuce: Jessica
Fergusson, Christian Marclay, Kate Cordsen, John Dugdale, Georgia Krawiec.
Proces wykorzystuje dwie substancje chemiczne: cytrynian amonowo- żelazowy i
żelazicyjanek potasu, papier akwarelowy oraz wodę do wywoływania. Jest to
najłatwiejsza technika szlachetna. Poprzez zmianę proporcji odczynników użytych
do uczulenia papieru możemy kontrolować kontrast i czułość odbitki. Gotoe
odbitki mogą być tonowane na różne sposoby (np. w herbacie, kawie albo
barwnikach roślinnych). Mogą też stanowić bazę do pracy w innych technikach,
jak guma chromianowa albo Van Dyke.
Karina Ska ur. 1975r.,
mieszka i pracuje w Warszawie, mgr inż. Chemii, fotografka, absolwentka Studium
Fotografii ZPAF, członek ZPAF, stypendystka M. St. Warszawy 2016r., autorka
książki fotograficznej "Magiczna Warszawa", jurorka w konkursie
fotograficznym Festiwalu Fotografii Otworkowej w Brzegu, członek Komisji
Rewizyjnej ZPAF, inicjatorka Dni Fotografii Alternatywnej, wielokrotna
laureatka konkursów fotograficznych, producentka teledysków prowadząca warsztaty
fotografii alternatywnej.
www.karinaska.com
www.karinaska.com
Papier Solny
Papier solny lub Talbotypia, to jedna z
najstarszych technik fotograficznych, siostra kalotypii, opracowana przez
Talbota. Pozornie prosta, wymaga jednak sporej wiedzy dla osiągnięcia optymalnych
rezultatów. Często kojarzona z brązowawą
barwą,
nie do końca
słusznie.
Materiałem światłoczułym jest papier nasycony azotanem srebra i po wysuszeniu
kapany jest w roztworze chlorku lub bromku sodu. Naświetlony negatyw wywołuje
się w roztworze tiosiarczanu sodu. Następnie należy go wypłukać i wysuszyć.
Zawartość srebra pozwala na uzyskanie odbitek o bogatszej tonacji. Do
wykonywania odbitek najlepiej nadają się negatywy kontrastowe. Odbitki na
papierze solnym charakteryzują się bardziej miękkim, impresjonistycznym i mniej
ostrym obrazem niż dagerotypy czy odbitki albuminowe.
Van Dyke Brown
Van Dyke Brown jest to proces fotograficzny nazwany na
cześć Anthony’ego van Dycka. Polega na pokryciu płótna lub papieru cytrynianem
amonowo-żelazowym, kwasem winowym i azotanem srebra, a następnie wystawieniem
go na działanie promieni ultrafioletowych. Naświetlone odbitki wywoływane są w kąpieli wodnej, a następnie
utrwalane przy pomocy roztworu tiosiarczanu sodu. Utworzony obraz ma
kolor brązowy Van Dyke i w przeciwieństwie do innych metod fotograficznych nie
wymaga całkowitej ciemni. Powstałe w
ten sposób zdjęcia charakteryzują się bardzo wysoką trwałością, miękkimi
przejściami tonalnymi, a przede wszystkim piękną, brązową kolorystyką.
Dr Wojciech Sternak fotograf i kulturoznawca. Pracownik
naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się teorią, praktyką
i dydaktyką fotografii (zwłaszcza dokumentalnej). Autor tekstów
o fotografii oraz wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych.
W 2006 roku wydał pierwszy polski album
o katastrofie czarnobylskiej „Cień czarnobyla”. Od 2013 roku pracuje między innymi nad dokumentalnym
cyklem „Dopóki. Wisła” opowiadającym o naszej największej rzece. Od 2014 tworzy wielowątkowy cykl badający wzajemne
wpływy podróży i fotografowania. Adiunkt w Katedrze Fotografii i Genologii
Dziennikarskiej na Uniwersytecie Warszawskim, Dyrektor Studium Fotografii przy
Związku Polskich Artystów Fotografików. Popularyzator fotografii,
prowadzi warsztaty i wykłady o fotografii dla uniwersytetów,
szkół i ośrodków kultury w wielu miastach Polski.
Gumolej
Gumolej jest jedną z najmłodszych technik alternatywnych
wynalezioną przez Karla Keniga w latach dziewięćdziesiątych. Bazuje ona
częściowo na gumie chromianowej i technice bromoleju. Wykonuje się ją na
papierze szlachetnym 100% bawełnianym. Najpierw na papier nanosimy gumę arabską
o odpowiednim stężeniu z uczulaczem. Po wyschnięciu naświetlamy papier przez
folię, na której wydrukowana jest fotografia, a następnie wywołujemy obraz w
wodzie. Po wyschnięciu w powstałą matrycę wcieramy farbę olejną a następnie
wypłukujemy nadmiar w wodzie. Praca wykonana w gumoleju do złudzenia przypomina
drzeworyt, charakteryzuje się dużym ziarnem, dużym kontrastem. Papier
bawełniany i farby olejne nadają jej szlachetności i długowieczności. Technika
nabiera szczególnych walorów przy dużych powiększeniach. Znakomita do
fotografii hybrydowej.
Andrzej Wiktor urodzony w
1973 roku w Stalowej Woli. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej,
Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Fotografią zawodowo zajmuje się od 20 lat.
Pierwsze kroki zawodowe rozpoczął jako fotograf prasowy. W 2015 r. rozpoczął
przygodę z grafiką warsztatową realizując prace w heliograwiurze i gumoleju.
Połączenie fotografii hybrydowej z atrakcyjnością wizualną technik, w których
się specjalizuje zyskał duże uznanie na rynku fine art. Od 2010 członek Związku
Polskich Artystów Fotografików. Od 2008 freelancer, realizuje projekty
autorskie, jak i komercyjne, jako reportażysta pracował w wielu krajach m. in.
w Czeczenii, Izraelu, Iraku, Rosji. Fotograf dziennika
Polska The Times, Polskiej
Agencji Prasowej, Rzeczpospolita.
Pinhole – Portret
bez obiektywu
Malując światłem stworzymy powidoki duszy portretowanej
osoby. To obraz odległy i nierealny dla ludzkiego oka, ale nie dla camery
obscury, która „widzi” inaczej niż zwykły aparat fotograficzny. Fotografowanie
bez użycia obiektywu, poprzez niewielką szczelinę, staje się bardziej intymne i
uduchowione. To jak przejście na drugą stronę lustra emocjonalnego. Wspólne
warsztaty fotografii otworkowej staną się podróżą w krainę dzieciństwa i pomogą
odkryć wewnętrznego demona, który dzisiaj w nas tkwi.
Wykorzystując aparat camera obscura uczestnicy warsztatów
powrócą do początków fotografii. Zmierzą się ze słabościami technicznymi „otworkowców”,
wykorzystają przerysowania perspektywy, miękki kontrast i delikatne nieostrości
obrazu. Warsztaty są skierowane do osób
eksperymentujących z fotografią tradycyjną i alternatywną lub pragnących ją
poznać. Na początku, każdy z uczestników spróbuje poszukać własnego
sposobu portretowania aparatem otworkowym. Wybierze oświetlenie, dzienne lub
sztuczne - ledowe, które będzie miało wpływ na charakter wykonanych zdjęć.
Ponadto pozna tajniki kompozycji obrazu i parametry naświetlania, które są
bardzo specyficzne dla tej techniki fotograficznej. W drugiej części warsztatów
uczestnicy przygotują w ciemni samodzielnie odbitki fotograficzne swoich prac.
Andrzej Grudzień – rocznik
73, fotograf z dyplomem, który nigdy nie był potrzebny w pracy. Członek Związku
Polskich Artystów Fotografików (ZPAF). Szukając swojej zawodowej ścieżki życia
był blogerem branżowym, ambasadorem marki Olympus, handlowcem, a ostatnio także
szkoleniowcem i kuratorem wystaw. Uwielbia fotografię tradycyjną i techniki
szlachetne. W 2018 roku na kanale YouTube „Poland in the Lens” dzielił się
swoją wiedzą o analogach. Twórca Fotograficznej Akademii Nauk, która uczy
fotografii pod patronatem Sony Polska. Prowadzi także zajęcia z fotografii
otworkowej dla słuchaczy Studium Fotografii ZPAF.
Od ponad dekady rozwija swój projekt artystyczny
„Przewidoczni”, który był prezentowany na wystawach w Polsce i zagranicą.
Specjalizuje się w fotografii subiektywnej, którą wykonuje cyfrowo i analogowo,
w podczerwieni i technikach szlachetnych.
Organizator:
Okręg
Warszawski ZPAF
Studium
Fotografii ZPAF
Dofinansowano
ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Kultura - Interwencje
2019
PARTNER TECHNOLOGICZNY WARSZTATÓW
BEIKS Machulski Sp. J. – dystrybutor profesjonalnych lamp ledowych Akurat
Lightning.